Wiersze konkursowe

I nagroda w Konkursie RYNNA POETYCKA 2017
       OSTATNIA  NOC
 
      nad ranem
          
          wbrew mojej woli
          spłynął na mnie sen
          otulił miękko i czule
          jak niedawno kochające ramiona
 
      nagle
 
          zadrżało czuwające serce
          wyfrunęły spod moich powiek
                        czarne motyle
          i uniosły w zaświaty
          Jego ostatnie tchnienie…
 
      teraz
 
          w samotności karmię się smutkiem
          pragnienie gaszę wdowymi łzami
          cierpi ze mną ostatnia
                        od Niego róża
          która w wazonie- bez wody
                        więdnie jak ja 
                                 bez Jego istnienia
                          
                                Irena Warzyńska-Kuszewska

Wiersz wyróżniony w Konkursie RYNNA POETYCKA 2017
     Matka
 
    W zmierzchu szaro-burego dnia
    krucha i silna
    ze śladami urody na twarzy
    karmi w parku gołębie
    kołysze do snu drzewa 
    chwali tańczące obłoki
 
           Subtelne słońce między chmurami
           jak niewidzialna więź miłości
 
                               Joanna Wrzesińska  
 

Wiersz wyróżniony w Konkursie RYNNA POETYCKA 2017
   BIEDRONKA
 
   Wojtek z Julkiem szli przez łąkę.
    Natkneli się na biedronkę.
 
    Julek o nią się przewrócił
    i jej wszystkie kropki zrzucił
 
    Wojtuś kropki tej biedronki
    Zaraz schował do kieszonki.
 
    W domu kropki rozsypali:
    Tu odjęli- tam dodali.
 
    Wreszcie wszystkie policzyli,
     Tak rachunków się uczyli.
 
      Rano, na tej samej łące
      Oddali kropki biedronce.
 
      Potem robiąc dobre miny
      Poszli szukać koniczyny.
 
      Licząc biegle już do pięciu
      szli naprzeciw swemu szczęściu
 
      I znaleźli – trwało chwilkę,
      Czterolistną koniczynkę.
      
      Morał z bajki tej wynika:
      Częściej szczęście swe spotyka
      Ten, co dobrze liczyć umie
       I polega na rozumie.
 
                   Marek Szupryczyński

Wiersz wyróżniony w Konkurskie RYNNA POETYCKA 2017

 DLA ROZRYWKI
 

 Opętały mnie te rymy,

nie wiadomo po co?
Tak mnie dręczą,
Tak mi psocą.
Mącą spokój
nawet nocą.
 

 Często grają mi na nosie.

Szumią w uszach
dźwięczą w głosie.

Zaraz
potem
szybko
co sił
nutę kreują
I wersy formują
 

I jak złe

na zeschłej trawie
tańczą raźnie,
jak w zabawie.
Powodują zamęt głowy.
A tu wierszyk już gotowy.
 

               Potem drugi, trzeci, piąty.

               Pogubione czasem wątki
               Lecz to z serca.
               Z głębi duszy.
               Może czasem ktoś się wzruszy,
               gdy przeczyta choćby sobie
               dla rozrywki w ciężkiej dobie
 

                                     G.A.Sowa.