Członkowie sekcji poetyckiej TUTW wzięli udział w IX Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim RYNNA POETYCKA 2020/21 pod patronatem Leszka Długosza.

Celem konkursu jest promowanie twórczych postaw i animacja życia literackiego oraz spotkań ludzi zainteresowanych pisaniem i czytaniem poezji.

Konkurs przeznaczony jest zarówno dla młodzieży szkół podstawowych i średnich ale także dla osób dorosłych, którzy czują potrzebę wyjęcia swoich wierszy z szuflady i podzielenia się nimi oraz zawartymi w nich emocjami i refleksjami.

Uczestnik konkursu, drogą elektroniczną, przesyła do jurorów jeden, dwa lub najwyżej trzy wiersze opatrzone godłem. W mailu do organizatorów umieszcza swoje dane do kontaktu.

Jury konkursu stanowią pracownicy naukowi UMK w Toruniu oraz UKW w Bydgoszczy: Mirosław Gołuński, Mirosława Radowska – Lisak, Radosław Sioma, a także pisarz Robert Małecki.

W tej edycji konkursu jury w kategorii dorosłych nagrodziło następujące osoby:

I miejsce – Krystyna Morawska TUTW

II miejsce – Tadeusz Paprzycki TUTW

III miejsce – Maria Domarecka TUTW

Wyróżnienie otrzymała Anna Jung TUTW

Imponujące, prawda? Szczerze gratulujemy i życzymy nieustającej weny twórczej!

Dodajmy, że Konkurs zorganizowali nauczyciele VIII LO i Zespołu Szkół Przemysłu Spożywczego pod kierunkiem Radosławy Anny Graczyk, która jest jego inicjatorką.

Poniżej dwa spośród nagrodzonych wierszy.

KRYSTYNA MORAWSKA Właśnie tak

Za nami tyle radości. Nie odchodź,

chociaż wszystko już niechciane.

Może zapach jabłek rozbudzi zmysły,

dotknie nieba jakby chciał powiedzieć:

wypatruj znaków. Więc zanurzam się

w bogactwie drobiazgów trzymanych

w tajemnicy. Chciałabym je zachować,

ale przez szybę widzę cienie, plamki

słońca – reszta złudzeniem. Nie wiem

kiedy czas pomieszał twarze.

Głos oddaję ptakom, niech rozwłóczą

po jabłoniach szkarłatne odcienie

– ogród będzie bardziej świetlisty.

Oddech przekażę trawie. Zawsze

lubiłam jej zieloną właściwość.

Pozostaję wolna od oczekiwań,

niewidzialna dla świata.

MARIA DOMARECKA Lilia/moralność

bezgrzeszna biel

lilią w duszy zapisana

jak śnieg biała

wierna obyczajom

ciszą poranka bezludną

gasi pragnienie rosą

w słońcu tańcem boso

ignoruje smoli-nosa

wiatrem otulona

wiosną wzeszła cnotą

atrybut

nieskorumpowanej

niewinności

rośnie szczęśliwa

Publikacja 15 kwietnia 2021